شهرهای میزبان سرمایهگذاری زیادی بر روی مسابقات المپیک میکنند؛ ازجمله اینکه، میلیونها نفر در زیرساختها، بازاریابی و فعالیتهای فرهنگی جهت آمادهسازی برای حضور بازدیدکنندگان بینالمللی وارد عمل میشوند. مطابق برخی گزارشها، مسابقات زمستانی پیونگچانگ ۲۰۱۸ در کرهجنوبی، هزینهای در حدود 12.9 میلیارد دلار برای این کشور در بر داشته است. این در حالی است که در فاصلهای حدود یک صد مایل از غرب محل برگزاری المپیک، هیوندای بر روی آیندهای از انرژی سبز با مدل جدید «نکسو» سرمایهگذاری کرده است.
به نظر میرسد که شرایط برای پیشرانههای احتراق داخلی، روز به روز سختتر میشود. علیرغم سرمایهگذاریهای پیوسته و برخی نقاط عطف مانند موتور چهار سیلندر جدید اینفینیتی با سیستم تراکم متغیر، سرمایهگذاران هوشمند رفتهرفته از پیشرانههای معمولی بنزینی و دیزل فاصله میگیرند و به سمت الکتریکیسازی جذب میشوند. البته این موضوع تنها شامل خودروسازان نمیشود، بلکه برخی کشورهای مطرح اروپایی نیز در دهههای آینده قرار است موتورهای دیزلی (و یا حتی تمام موتورهای احتراق داخلی) را ممنوع کنند. کره جنوبی نیز کشوری است که فروش وسایل نقلیه دیزلی را تا سال ۲۰۳۰ محدود کرده است.
هیوندای که قرار است تا سال ۲۰۲۰، تعداد ۳۱ مدل وسیله نقلیه جدید «سازگار با محیط زیست» معرفی کند، کراساور هیدروژنی نکسو را ارائه کرده که گامی بلند در راستای همین برنامه است. البته برای چنین خودرویی، زیرساختهای لازم نیز باید فراهم باشد. به عنوان مثال، در کشوری مانند امریکا، اگر «کالیفرنیا» را با مجموعه ایستگاههای هیدروژنیاش کنار بگذاریم، نکسو نمیتواند در نبود ایستگاهها، کارآیی لازم را داشته باشد. اگر تعداد ایستگاههای هیدروژن تنها نیمی از ایستگاههای بنزین کنونی بودند، نگرانی از این بابت کاملاً رفع میشد.
البته امکان اجرای طرحی مانند شبکه هیدروژنی در ابعاد یک کشور را نیز باید درنظر گرفت. اگر هزینههای میلیاردی و حتی بیشتر از آن را فراموش کنیم، تولید هیدروژن، فرآیندی است که همچنان بر اساس سوختهای فسیلی استوار است. در واقع، اگر شرکتهای بزرگ نفتی نخواهند از تأسیساتشان برای تولید سوخت پاک هیدورژن بهرهگیری نمایند، این سوخت همچنان به عنوان یک راهحل منطقهای در نقاط خاصی از جهان باقی خواهد ماند.
نکسو یک محصول شگفتانگیز تکنولوژیک در قامت یک «کراساور» است و یکی از جذابترین وسایلنقلیهای است که میتوان با آن رانندگی کرد. در زیر پوسته شاسیبلند، یک پیل سوختی ۹۵ کیلوواتی قرار گرفته که در کنار یک باتری ۴۰ کیلوواتی کار میکند و خروجیای برابر ۱۸۰ اسببخار و ۳۹۴ نیوتنمتر تأمین میکند. با وجود ۳ مخزن استوانهای هیدورژن با ظرفیت 52.2 لیتر و فشار 10,000 psi، طول مسافتی که نکسو در هر بار سوختگیری میتواند طی کند به حدود ۵۶۰ کیلومتر رسیده است. در عین فشار بالایی که برای این مخازن موردنیاز است، به گفته خودروساز، پُر کردن آنها به زمانی در حدود ۵ دقیقه احتیاج دارد.
این جدیدترین تکنولوژی پیل سوختی است که هیوندای مورد استفاده قرار داده است. نکسو از نظر عملکرد، دامنه مسافت و کارآیی، بهبود قابلتوجهی نسبت به نسل قبلی توسان هیدروژنی نشان میدهد. این خودرو علی رغم طول بزرگتری که دارد (با اختلاف ۱۵۲ میلیمتر نسبت به توسان و طول کلی ۴۶۶۹ میلیمتر) سریعتر است و در 9.2 ثانیه میتواند سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت را ثبت کند. البته این شتاب با تسلا قابلمقایسه نیست، امّا برای استفادههای معمولی بسیار مناسب است.
فارغ از دستاوردهای تکنولوژیک، نکسو یک محصول برجسته از طراحیهای هیوندای است. فرم مستحکم و کشیده بدنه در جلو، یکی از تمیزترین کارهایی است که از هیوندای دیدهایم؛ فرمی که در آن از طراحی چراغهای جلو مشابه سانتافه ۲۰۱۹ بهره گرفته شده است. این خودرو کاملاً از قید و بندهای طراحیهای بیمعنایِ آیندهنگرانه در مدلهای هیدروژنی نظیر تویوتا میرای رهایی جسته است و به جایش، فرم یک کراساور زیبا و جمعوجور را انتخاب کرده است.
«کراساور» در اینجا یک نکته کلیدی است. بسیاری بر این باورند که سرخط خبرها و آمار فروش همچنان از سدانها به سمت شاسیبلندها (در هر سایزی) در حرکت هستند. اگر مدل X و محصول جدید جگوار آی-پیس را از این مجموعه جدا کنیم، در حال حاضر هیچگونه شاسیبلند EV به صورت تولید انبوه در بازار وجود ندارد و بیشتر سدانها و هاچبکها هستند که از این پیشرانهها استفاده میکنند؛ یعنی دقیقاً نقطهای که بازار رفتهرفته از آن دور میشود. در حال حاضر، در بازار خودروهای هیدروژنی، مشتریان بیشتر بر اساس دامنه مسافت و قابلیت اعتماد به تکنولوژی به کار رفته در خودرو، انتخاب خود را انجام میدهند. در این شرایط، نکسو کاملاً یک انتخاب توجیهپذیر تلقی میشود.
در همین حال، طراحی داخلی نکسو دارای برخی مشکلات است. در قسمت جلو، یک کنسول نسبتاً بزرگ قرار گرفته که کنترلهای عجیب و غریب سیستم صوتی و A/C به صورت ناهمگون در آن خودنمایی میکنند؛ طراحیای که شاید تنها بخش ناامید کننده کابین نکسو باشد. دو نمایشگر با ابعاد 12.3 اینچ وظیفه مدیریت سیستم اطلاعات و سرگرمی و نمایش دادههای مربوط به سیستم پیشرانه را برعهده دارند. در همین حال، باید گفت که کابین نکسو مکانی خوشایند و دلپذیر همانند دیگر محصولات هیوندای است.
نکته قابلتوجه اینکه، نکسو دارای یک سواری آرام و بیصداست. فارغ از صدای ناگزیر تایرها و اندکی نویز باد، این خودرو همانند دیگر مدلهای الکتریکی، کمسروصدا عمل میکند. ضمن اینکه، هیوندای از مجموعهای از آخرین تکنولوژیهای مربوط به دستیار راننده در آن استفاده کرده است. یکی از شاخصترین نمونه این تکنولوژیها، ترکیبی از سیستم دستیار راننگی در بزرگراه و دستیار حرکت در بین خطوط است که باعث میشود زحمت رانندگی در مسیرهای مستقیم و طولانی از دوش راننده برداشته شود. ورودیهایی که به صورت اتوماتیک به سیستم فرمان داده میشوند، موجب میگردد که نکسو همچنان در مسیر بین خطوط حرکت کند و در همین حال، کروز کنترل انطباقی باعث میشود که سرعت مناسب حرکت در طول مسیر حفظ شود. علاوه بر این، نکسو از وجود سیستمهایی چون هشدار و جلوگیری از برخورد از جلو، تشخیص عابر پیاده، نوربالای اتوماتیک، پایش نقطه کور و هشدار ترافیک پشتسر بهره میبرد.
نکسو همچنین به عنوان بستر معرفی تکنولوژی سطح چهارم خودران هیوندای درنظر گرفته شده است. در این سطح از تکنولوژی خودران، سیستم میتواند وسیله نقلیه را در یک مسیر «از پیش تعیین شده» هدایت و کنترل کند. در یک برنامه آزمایشی، سه دستگاه نکسو با تجهیزات خودران و البته با حضور رانندگان در صندلیها، از سئول تا پیونگچانگ کرهجنوبی به حرکت درآمدند. در هر صورت، این تکنولوژی هنوز برای حضور در جادههای عمومی کاملاً آماده نیست و در حال حاضر، بیشتر جنبه نمایشی دارد.
در مجموع، هیوندای نکسو یک دستاورد قابلملاحظه است. این خودرو در وهله اول، یک وسیله نقلیه کاربردی است که میتواند در همان حدّ و مرزهای یک خودروی با پیشرانه احتراق داخلی کارآیی داشته باشد، امّا در عین حال، فوقالعاده ساکت و کمسروصداست و از طبیعت سازگاری با محیط زیست در قالب یک EV برخوردار است. برای مشتریان خوششانسی که در کالیفرنیای امریکا زندگی میکنند، هیوندای نکسو ۲۰۱۹ در اواخر سال جاری میلادی از راه خواهد رسید و قیمت نهایی نیز نزدیک به همین زمان اعلام خواهد شد.