تجربه رانندگی با هیوندای ix55 وراکروز

هیوندای وراکروز یا همان ix55 بزرگ‌ترین suv شرکت هیوندای می‌باشد و البته صحیح تر این است که بگوییم، بود. این مدل هیوندای در بازار ایران بازار خوبی دارد و کمی خود را از کیا موهاوی (که تولید آن هم متوقف شده) پیش انداخته است. البته این موقعیت با توجه به مزیت‌های زیادی که این خودرو به موهاوی دارد، چندان هم دور از انتظار نبود. از ظاهر جلوی خودرو شروع می‌کنیم. مه شکن‌های کوچکی که در قسمت پایین سپر هستند خودنمایی می‌کنند.

 

جلوپنجره کاملاً با ظاهر جلو جور درآمده و این یکی از شگردهای هیونداست. درکل نمای جلوی این خودرو کاملاً پویا و دلپذیر است. البته همه در نگاه اول به این موضوع پی می‌برند که در سپر این خودرو فوق‌العاده زیاد پلاستیک به کار برده شده است. ظاهر این خودرو در نمای جلو همه‌پسند است و با سلیقهٔ بیشتر ما ایرانی‌ها جور در می‌آید.

 

از نیمرخ جانبی به این خودرو نگاه می‌کنیم. این خودرو رینگ‌هایی دارد که اندازهٔ آن متوسط بوده و کاملاً با بدنهٔ خودرو جور درمی‌آید. از پهلو هم وقتی به آن نگاه می‌کنیم پلاستیک‌های زیادی دور آن را فرا گرفته که از خودرویی 200 میلیون تومانی بعید است. عقب این خودرو هم مانند جلو از فرم خوبی برخوردار است و کاملاً همهٔ سلیقه‌ها با آن می‌خواند. 2 اگزوزی که در قسمت پایینی عقب خودرو قرار دارد ظاهر خوبی دارند. فرم چراغ‌ها هم به نظر من عالی است.

 

به داخل خودرو می‌رویم. کیفیت ادوات راضی‌کننده است. همچنین این خودرو با امکاناتی از قبیل حافظه صندلی، گرم‌کن صندلی، تهویه اتوماتیک، درب برقی صندوق عقب و محفظه خنک‌کننده ارائه می شود. ماشین را استارت می‌زنیم و صدای غرش موتور را می‌شنویم. تنها در زمان استارت زدن کمی صدای موتور به گوش می‌رسد. ماشین راه می‌افتد دنده اتوماتیک آن کاملاً به‌موقع تعویض می‌شود. البته این دنده تیپ ترونیک 6 سرعته، واقعاً جعبه دنده‌ای عالی برای هیونداست. از نظر صاحب این خودرو کیفیت فرمان به طور محسوسی پایین است. طوری که پس از اینکه شما مسافتی از تهران تا مشهد را طی کنید. دستتان کاملاً عرق کرده و فرمان کاملاً ساییده شده است. خرید محافظ عرق‌گیر برای این فرمان لازم است. این خودرو کاملاً به صورتی نرم از چاله‌های آسفالت نه‌چندان خوب ایران می‌گذرد. (این تست در یکی از شهرک‌های خلوت تهران انجام شده است). به گفتهٔ صاحب خودرو این مدل تا سرعت 130 کیلومتر بر ساعت حس خوبی را به راننده القا می‌کند. ولی از سرعت 130 کیلومتر در ساعت به بعد حس ناامنی به راننده دست می‌دهد.
این خودرو فضایی 7 نفره دارد که روکش چرم صندلی‌های آن کاملاً معمولی است و انتظار بیشتری از چرم صندلی یک خودرو 200 میلیونی می‌رود.

 

پیشرانه شش سیلندر وراکروز با حجم 3778 سی‌سی قادر به تولید 260 اسب بخار نیرو در دور موتور 6000 و 348 نیوتن متر گشتاور در دور موتور 4500 می‌باشد. مصرف سوخت و میزان آلایندگی این خودرو را می‌توان از معایب آن دانست. مصرف سوخت در شهر 12.4 و در بزرگراه 7.6 و به صورت ترکیبی 9.4 لیتر اعلام شده که به سهمیه‌بندی بنزین ایران اصلاً جور در نمی‌آید و در مورد این خودروی تست شده به 10 لیتر در صد کیلومتر نیز می‌رسید. میزان CO2 تولیدی نیز در هر کیلومتر 249 گرم است که رقم نسبتاً بالایی می‌باشد. شتاب صفر تا صد این خودروی 2261 کیلویی 10.4 ثانیه و نهایت سرعت آن 200 کیلومتر بر ساعت می‌باشد. تولید وراکروز در سال 2012 متوقف شد و نسخه هفت نفره سانتافه جدید، جانشین آن شد.